Month: September 2022

சிறுகதைத் தொகுப்புகள், நாவல்

        தனக்கு மட்டும் கதைகளைச் சொல்லும் கதைசொல்லி இந்தத் தொகுப்பில் பூதக்கண்ணாடி என்கிற கதையில் கதைசொல்லி தனது பழைய நண்பனைக் காண வருகிறான். அவனைப் பார்த்து பல வருடங்கள் ஆகிறது. இப்போது எதற்காக என்று அவன் சொல்லவில்லை. நண்பனின் அன்றாட வாழ்க்கையைச் சொல்வதன் வழியே கதைசொல்லியின் வருகை விவரிக்கப்படுகிறது. நண்பன் இவனை மசூதிக்கும் பிறகு திருமணம் செய்யப்போகும் பெண் வீட்டிற்கும் அழைத்துப் போகிறான். அவளையும் வீட்டாரையும் அறிமுகப்படுத்துகிறான். பிறகு அவளைப்பற்றி விவரிக்கிறான். இந்தக் […]

    நிழற்காடு விஜயராவணின் முதல் தொகுப்பு. முதல் தொகுப்பு என்பதற்காக தமிழிலக்கியத்தில் வழக்கமாக சில விதிவிலக்குகள் கொடுக்கப்படும். பெரும்பாலும் அதை மூத்த எழுத்தாளர்கள் செய்வார்கள். எத்தனை மோசமான கதை என்றாலும் “கதை நன்றாகச் சொல்ல வருகிறது. ஆனால் எதை கதையாக்க வேண்டும் என்பது தெரியவில்லை. அடுத்த அடுத்த கதைகளில் அவர் அதைக் கண்டுகொள்வார்”. ஒருவகையில் இளம் எழுத்தாளரை தட்டிக்கொடுப்பது மாதிரிதான் இது. அவர் எழுத வந்துவிட்டார். நிச்சயம் அடுத்தமுறை நன்றாக எழுதிவிடுவார். இது ஒன்றும் ஓட்டப்பந்தயம் […]

    போகூழ் என்றால் துரதிஷ்டம் பிடித்த விதி என்று அர்த்தம். தலைப்பு சமகால உலகத்திற்கு மிகவும் பொருத்தமானது. போகூழ் தொகுப்பின் அத்தனை கவிதைகளும் சமகாலப்போக்கை விசாரணை செய்கிறது. நிகழ்காலத்தின் அநித்தியத்தை எண்ணி கடந்தகாலத்தின் செழிப்பைச் சப்புக்கொட்டுவதோ, எதிர்காலத்தின் நல்கனவுகளுக்காக உறக்கத்தை ஏங்கிப் பார்ப்பதோ இல்லை இக்கவிதைகள். இன்னும் சரியாகச் சொல்வதென்றால் இதில் கடந்த காலத்தின் ஏக்கம் பற்றிய ஒரு கவிதைகூட கண்ணில் படவில்லை. ‘என் பால்யம் இப்படித்தான் களவாடப்படுகிறது“ என்கிற வரி வருகிற கவிதைகூட நிகழ்காலத்தின் […]

பழைய குருடிக்குள் இருக்கும் புதிய குருடி ஒரு புதிய தொகுப்பை வாசிப்பதற்கு வாசகனின் நேர்மை எவ்வளவு முக்கியமோ அதே அளவு அக்கதை சொல்லிக்கும் பங்கு இருக்கிறது. கதைசொல்லியும் வாசகனும் வேறு வேறு மனநிலைகளில் ஒரு பயணத்தில் இணையும் சாத்தியங்கள் அரிதினும் அரிது. நிச்சயம் ஒரு வாசகன் புத்தகத்தை எடுக்கிறபோது அது தனது உலகமாக மாறும் என்கிற எதிர்பார்ப்பு இருக்கவே செய்யும். அப்படியான படைப்புகளைத் தேடித்தான் அவனது வாசிப்பும் அமையும். கதை எதைப் பற்றி வேண்டுமானாலும் பேசலாம் புதிய […]

      சர்வோத்தமனின் கதைகளைப் பற்றி எழுதுவது என்றால் அவரது கதைகளின் Narration ல் இருக்கும் சில பண்புகளைக் குறிப்பிட முயற்சிக்கிறேன். அதன்மூலம் அது எந்தளவுக்கு கதையை வாசிக்கும்போது சில கவனிப்புகளை/இடர்களை  அளித்தன என்பதைப் புரிந்துகொள்ள முடியும் என்று தோன்றுகிறது. சர்வோத்தமன் கதைகள் வழக்கமான சிறுகதைகளுக்குரியவை அல்ல. அதில் திடுக்கிடும் உக்தி கிடையாது, திருப்பம் அறவே இல்லை, காவிய தரிசனத்தைக் காட்டும் கணங்களைக் கொண்ட முடிவு இல்லை. மாறாக நமக்கு ஒரு சலிப்பை ஊட்டுகிறது. ஒருகட்டத்தில் […]